شهید عبدالمجید سپاسی 52 سال قبل در روز 4 مهرماه 1340 به دنیا آمد. هنوز سیزه سالش نشده بود که پدرش را در اثر سانحه ی رانندگی از دست داد. فوتبالش عالی بود و امید های زیادی به او می رفت.
وبسایت روشنگری:انقلاب که شد مستمع پر و پا قرص سخنرانی شهید آیت الله دستغیب بود.
بعد از انقلاب وارد سپاه شد. وقتی که صدام هوای قادسیه کرد او هم از بی راهه های بهمن شیر به آبادان رفت و در توپخانه مشغول به خدمت شد. با شکل گیری لشکر۱۹ فجر فارس کار خود را به عنوان فرمانده گردان آغاز کرد تا این که معاون عملیاتی لشکر شد.
هر عملیاتی که فکرش را کنید حاج مجید بوده؛ از خیبر و قدس 3 تا کربلای 4 و 5 و ...و در نهایت والفجر10. تو سپاه معروف به علمدار لشکر 19 فجر است. شجاع بود و نترس مثل کوه. شهید سپاسی خمپاره انداز(خمپاره چی)بود، او شب هنگام در عملیات والفجر10، در حلبچه بر روی ارتفاعی به نام سه تپان به وسیله ترکش خمپاره که به کنار گوشش در شقیقه او اصابت کرد به فیض شهادت نائل آمد.
دوستان مجید كه در تیم فوتبال « بهزاد شیراز» بازی می کردند به پاس تكریم او، نام تیم خود را به «شهید مجید سپاسی» تغییر دادند. این شهید عجب فوتبالیستی بود، غیرتی داشت مثال زدنی، گلزنی بود تمام عیار، فرصت ها را از دست نمی داد، او ستاره ستاره ها بود، در زمین فقط راه نمی رفت! می دوید تا پای جان، شلیک های ناگهانی اش همیشه تو چهار چوب بود، ضربه های مهلکش را هیچ دروازبان عراقی نمی توانست مهار کند. گل نمی زد اگر می زد، هتک تریک می کرد.
منبع: پایگاه 598
بقیه در ادامه مطلب...........................
ادامه مطلب |